تکیه ام یه گل سرخ

و این منم تنها به سوی تو آمده

پروردگارا ! و این منم از راه مانده ای تنها و ناتوان ایستاده بر درگاه تو شکسته و شرمگین این منم با دستانی پر تمنا و گشوده به سوی تو .......

پروردگارا ! این منم پیکری در هم شکسته و قامتی فرو ریخته این منم با پاهایی لرزان و چون کودکی ناتوان .این منم که مثل شمعی در باد اشک گونه هایم را و تمام وجودم را فرا گرفته است .

خدایا ! این منم آوازه خوان حزین کوچه های توبه . منم کسی که در زمزمه ها و رویاهایش رد مهربانی تو جاری است ..

مهربانا ! صبورا ! نیکی کردن در حق بد کاران شیوه ی توست و دلسوزی کردن برای آنانکه از حد و مرز تو گذشته اند سنت دیرینه ی تو !

ای بهترین دوست من ! منم من ! همان کودک گریز پای دیروز که میخواهد امروز آهوی رام شده ی دشت های سرسبز تو باشد . پروردگارا میخواهم خاموش و بی صدا در وسعت مهربانی تو بنگرم و فارغ از تمام دنیا و عالم با تو نجوا کنم . مهربانا ! مناجاتم را بشنو و دعایم را اجابت کن و  امروزم را با ناامیدی به پایان نبر .................... .

الهی من بدم ..................اما تو خوبی ............گمان دارم که ستار العیوبی ..........

****************

شب ها وقتی به رختخواب گرم و نرمت میری به کسانی بیندیش که محتاج محبت و کمک های تو هستند .

*****************